اثر کافئین بر افزایش عملکرد ورزشکاران

کافئین ،یکی از چندین متیل گزانتین مشاهده شده در قهوه ، چای ، کولا ، شکلات و تعداد گسترده ای از دیگر غذاها و نوشیدنی ها نشان داده شده است که به افزایش عملکرد استقامتی در افرادی که به مصرف محصولات کافئین دار عادت ندارند کمک میکند .کافئین محرک سیستم عصبی مرکزی و تسکین دهنده عضلانی  است و به تازگی از فهرست مواد ممنوعه کمیته  بین المللی المپیک خارج شده است . در برخی از تحقیقات ،  مصرفک افئین به طور مشخصی غلظت اسیدهای چرب آزاد پلاسما را افزایش داد .

افزایش دسترسی به اسیدهای چرب آزادتوانایی سلول ها را برای استفاده از چربی ها به عنوان سوخت در فعالیت استقامتی باشدت کم افزایش میدهد . بعدازاینکه انسان ها به مصرف کافئین عادت کردند،  مطرف منظم و مکرر به کاهش اثر دارو می انجامد . به عبارت دیگر ، مصرف شما باید بیشتر شود ، زیرا نیاز شما برای دستیابی اثر نیروافزایی مشابه افزایش یافته است مصرف بیش از اندازه کافئین با تحریک پذیری ، بی خوابی ، اسهال و اضطراب همراه است . به علاوه ، مصرف حجم زیادی از کافئین میتواند افزایش ادرار را تحریک و وضعیت آب زدایی را تشدید سازد .
کافئین مصرف شده در مقادیر بین ۳ تا ۹ میلی گرم به ازای هرکیلوگرم وزن بدن یابا مقدار کلی تقریبا ۲۵۰ میلی گرم به بهبود عملکرد در فعالیت های  طولانی مدت کمک میکند ، همچنین ممکن است عملکرد فعالیت های کوتاه مدت با شدت بیشتر را نیز بهبود بخشد .
اینکه چرا کافئین این فواید نیروافزایی را دارد، معلوم نیست اگرچه عنوان شده که این فواید ممکن است به علت تحریک سیستم عصبی سمپاتیک و افزایش به کارگیری اسیدهای چرب آزاد باشد، بنابراین درذخایر محدود گلیکوژن صرفه جویی می کند . همچنین کافئین ممکن است سیستم عصبی مرکزی راتحریک کند تا باکاهش سطح خستگی اجازه تداوم فعالیت را در سطح بالاتر بدهد . حال که کمیته بین المللی المپیک ممنوعیت کافئین را تمدید نکرده است ، احتمالا ورزشکاران کافئین را در برنامه مصرف به مقدار بیشتر و منظم تر به کار خواهند برد. به جز مشکلات وابستگی درصورت استفاده منظم (قطع مصرف کافئین تحریک پذیری ، سردرد و تغییر خلق را موجب میشود ) کافئین ماده نسبتا بی خطری برای مصرف است .