زانو
مفصل زانو بزرگترین مفصل بدن هست که استخوان ران را به درشت نی ساق متصل می کند. زانو به شما کمک می کند بایستید، حرکت کنید و تعادل خود را حفظ کنید. این مفصل همچنین حاوی غضروف، مانند مینیسک، و رباط‌هایی از جمله LCL، MCL، ACL و PCL هست.
مانند همه مفاصل، زانو ها بخشی از سیستم اسکلتی شما هستند. این مفصل به تحمل وزن شما کمک می کند و اجازه می دهد پاهای شما خم شوند و حرکت کنند. تقریباً هر حرکتی که از پاهای شما استفاده می کند به این مفصل متکی است – زانوها هنگام راه رفتن، دویدن و پریدن به شما کمک می کنند.
مفصل زانو در انجام حرکات مختلف مانند راه رفتن، دویدن، پریدن و ایستادن نقش حیاتی دارد. این مفصل شامل ساختارهای متعددی مانند رباط ها، تاندون ها، غضروف ها و استخوان ها هست که برای ایجاد ثبات، حفظ تعادل و انعطاف پذیری با هم کار می کنند. درک مکانیک عملکرد این مفصل برای تشخیص و درمان مسائل مربوط به این مفصل بسیار مهم است.
این مفصل مستعد آسیب ها و شرایطی است که می تواند بر عملکرد آن تأثیر بگذارد و در نتیجه درد و محدودیت های حرکتی ایجاد کند. مراقبت مناسب، توانبخشی و مداخله پزشکی در مدیریت مشکلات این مفصل برای تضمین عملکرد و تحرک مطلوب برای افراد در هر سنی و سطوح فعالیت ضروری است.
آب زانو
مفصل زانو یک مفصل سینوویال است. مفاصل سینوویال بیشترین آزادی را برای حرکت دارند. غضروف هیالین لغزنده انتهای استخوان هایی را می پوشاند که مفصل سینوویال را تشکیل می دهند. یک غشای سینوویال – یک کیسه پر از مایع که مفصل را روان می کند و از آن محافظت می کند – فضای بین استخوان ها را می پوشاند. این بالشتک اضافی به مفاصل سینوویال کمک می کند تا با کمترین اصطکاک ممکن حرکت کنند.
آب زانو یا مایع سینوویال زانو مایع غلیظی است که چندین عملکرد حیاتی را انجام می دهد. مایع سینوویال زانو مایعی شفاف و چسبناک است که در حفره مفصلی مفصل زانو یافت می شود. چندین عملکرد مهم مانند کاهش اصطکاک بین سطوح مفصلی، روانکاری و عمل به عنوان ضربه گیر را انجام می دهد. مایع سینوویال توسط غشای سینوویال که داخل کپسول مفصلی را می پوشاند تولید می شود.
ترکیب مایع سینوویال زانو شامل آب، پروتئین، اسید هیالورونیک و سایر مواد است. ترکیب خاص مایع یا توجه به عواملی مانند سن فرد، سطح فعالیت بدنی، و هر گونه بیماری زمینه ای مفصل متفاوت هست. در افراد سالم، مایع سینوویال معمولاً ویسکوزیته پایینی دارد که امکان حرکت صاف و کارآمد مفصل را فراهم می کند.
در اختلالات مرتبط با مفصل مانند استئوآرتریت یا آرتریت روماتوئید، تغییرات در ترکیب و خواص مایع سینوویال می‌تواند منجر به افزایش ویسکوزیته، التهاب و کاهش روانکاری شود. به طور خاص، مایع ممکن است غلیظ تر و چسبناک تر شود یا ممکن است حاوی سطوح بالاتری از سلول های التهابی و پروتئین باشد.
کشیدن آب زانو
- افیوژن(ترشح) زیاد و دردناک برای تسکین درد
- تزریق داخل مفصلی داروهایی مانند استروئیدها، لیدوکائین، یا پلاسمای غنی از پلاکت (PRP)
- آرتریت
- تمایز بین آرتریت سپتیک ، التهابی و مونو آرتریت خونی
مفصل باید با خمیدگی 20 درجه نگه داشته شود، در این حالت دقت را بالا می رود و بهتر تخلیه می شود.
کشیدن آب زانو می تواند برای برخی بیماران اضطراب آور باشد، اگرچه این یک روش غیر تهاجمی و راحت است.