بهترین زمان اوّلین معاینه کامل چشم نوزادان
کودکان از ابتدای تولّد می بینند ولی تصویری که در شبکیه آنان تشکیل میشود به وضوح و روشنی تصویری که یک چشم سالم در بالغین می تواند داشته باشد نیست. اگر مقدار دید طبیعی را ۲۰/۲۰ بدانیم ( در یک مقاله دیگر توضیح کامل در مورد اعداد بیان کننده مقدار دید را ارائه خواهیم کرد) مقدار دید نوزادان ۲۰/۳۶۰ یعنی حدوداً هیجده برابر تارتر از دید فرد بالاتر از ۱۰ سال میباشد.
این اختلاف به خاطر کامل نشدن رشد قرنیه و عدسی داخل چشمی و نیز سلولهای بینائی که در شبکیه قرار دارند است. با گذشت زمان و رشد نوزاد بتدریج قدرت بینائی و واضح بودن تصویر بیشتر می شود و همزمان فرایند تطابق ( Accommodation ) از حدود چهارماهگی شروع و در حدود شش ماهگی تکمیل میگردد.
تطابق فرایندی است که چشم میتواند با بکارگیری ناخودآگاه آن تصویر اشیائی را که در فاصله های مختلف از چشم قرار دارند در روی شبکیه و بطور واضح ایجاد کند. با تکمیل شدن تطابق می توان در معاینه چشم کودک اختلالات انکساری را پیدا کرد. در مواردی که این اختلال زیاد بوده و مانع تشکیل تصویر قابل قبول در شبکیه شود باید به فکر اصلاح عیب انکساری بود و نیز مواردی که اختلاف قدرت انکساری چشمها شدید باشد باید در زمان مناسب و قبل از ایجاد و مستقر شدن تنبلی چشمی با تجویز عینک مناسب اقدام کرد.
برخی از اختلالات ساختمانی چشمها هم که بطور مادرزادی و یا در زمان کوتاهی بعد از تولد پیش میایند اگر بموقع تشخیص داده شده و درمان شوند از عوارض آینده جلوگیری خواهد شد.
نوزادان در ابتدای تولد توسط متخصص محترم کودکان و نوزادان معاینه عمومی میشوند که اگر در این معاینه ها به مشکلی برخورد کردند به چشم پزشک کودکان معرفی خواهند کرد و اگر همه چیز در مورد چشمها طبیعی باشد معاینه در شش ماهگی را توصیه خواهند نمود. 
نوزادانی که زودتر از دوران ۹ ماهه حاملگی متولد میشوند به ویژه آنانی که وزن موقع تولد آنها ۱۵۰۰ گرم یا کمتر باشد حتما باید در یکی از مراکزی که برای بررسی بیماریهای ته چشمی ( ویتره و رتین ) فعالیت میکنند ( بخش ROP ) مورد بررسی قرار گرفته و از سلامت ویتره و رتین ( زجاجیه و شبکیه ) آنان مطمئن شویم. این مراکز به والدین نوزادان نارس توسط متخصص محترم کودکان و یا چشم پزشک کودکان معرفی خواهند شد.