زگیل کف پا

زگیل کف پا

زگیل کف پا: علل، علائم، عوامل خطر، تشخیص، درمان، پیشگیری و عوارض

 

زگیل های کف پا، ضایعاتی کوچک و خشن در کف پا هستند. آنها معمولاً روی برآمدگی های قدامی کف پا و پاشنه‌ی پا ظاهر می‌شوند، زیرا این قسمت‌ها بیشترین فشار را متحمل می‌شوند. تحت این فشار، یک زگیل نیز ممکن است در لایه سخت و ضخیم پوست که به نام کالوس شناخته می شود رشد کند.

 HPV  یا ویروس مسبب زگیل تناسلی علت اصلی زگیل کف پا است . این ویروس می تواند از طریق بریدگی ها یا شکستگی های ریز در کف پا وارد شود.

بیشتر زگیل های کف پا خطرناک نیستند و به طور معمول خود به خود از بین می روند، به خصوص در کودکان زیر دوازده سال. برای خلاص شدن از شر آنها، به پزشک مراجعه کنید یا تکنیک های خودمراقبتی را امتحان کنید.

علل زگیل کف پا

زگیل کف پا در اثر عفونت HPV در لایه بیرونی پوست در کف پا ایجاد می شود. زگیل ها در نتیجه ورود ویروس از طریق زخم های میکروسکوپی ، شکستگی ها یا نقاط ضعیف پوست به پا ایجاد می شوند . در صورت عدم درمان، زگیل می تواند چندین سال در بزرگسالان و چند ماه تا دو سال در کودکان باقی بماند.

حدود 100 نوع مجزای HPV وجود دارد و ویروس به طور گسترده ای توزیع شده است. اما تنها تعداد کمی از این موارد باعث ایجاد زگیل در پا می شوند. سایر انواع HPV احتمال دارد که روی غشاهای مخاطی یا سایر نقاط پوست شما زگیل ایجاد کنند.

انتقال ویروس HPV

افراد مختلف به دلیل تفاوتی که در توان سیستم ایمنی خود دارند به روش های متفاوتی به HPV پاسخ می دهند. همه کسانی که با ویروس تماس دارند به زگیل مبتلا نمی شوند. حتی در یک خانواده، ویروس به طرق مختلف بر اعضای خانواده تأثیر می گذارد.

سویه های HPV که باعث ایجاد زگیل کف پا می شوند به خصوص مسری نیستند. انتقال ویروس از طریق تماس مستقیم با انسان بسیار دشوار است. با این حال، راه رفتن با پای برهنه در نزدیکی استخرهای شنا یا رختکن، شانس ابتلا به این ویروس را افزایش می دهد، زیرا این ویروس به محیط های گرم و مرطوب علاقه بیشتری دارد. اگر ویروس از محل عفونت اولیه پخش شود، زگیل های بیشتری ظاهر می شوند.

علائم زگیل کف پا


علائم و نشانه های زگیل کف پا عبارتند از:

  • یک ضایعه ی کوچک و خشن که روی برآمدگی های جلوی پای شما، پاشنه یا پایه انگشتان پا، در زیر پای شما ایجاد می شود.
  • روی پوستی که تیره و سیاه است، ممکن است رنگ پریده تر از پوست سالم به نظر برسد.
  • پوست روی قسمتی که در آن زگیل به سمت داخل رشد کرده، سفت شده و پینه می بندد.
  • سر زگیل نقطه های سیاهرنگ مثل حالتی شبیه رگ های خونی مسدود شده میکروسکوپی دیده می شود.
  • اگر رشد ضایعات زگیلی به حدی باشد که ایجاد برجستگی هایی برامده تر از برجستگی‌ها و خطوط طبیعی پوست کف پا ایجاد کند، در هنگام ایستادن یا راه رفتن احساس ناراحتی یا درد خواهید داشت.

عوامل خطر زگیل کف پا

اگرچه هرکسی ممکن است به زگیل کف پا مبتلا شود ، افراد زیر بیشتر احتمال دارد به زگیل کف پا مبتلا شوند:

کودکان و نوجوانان

افرادی که سیستم ایمنی آنها ضعیف شده است

افرادی که قبلا زگیل کف پا داشته اند

افرادی که با پای برهنه در مناطقی که ویروس ایجاد کننده زگیل شایع است، مانند رختکن و استخرهای شنا راه می روند.

تشخیص زگیل کف پا

پزشک معمولاً زگیل کف پا را معاینه می کند یا با برداشتن لایه بالایی به جستجوی نقاط سیاه رنگ زیر آن می پردازد. لکه های کوچک رگ های خونی مسدود شده هستند. پزشک ممکن است تکه کوچکی از ضایعه را برداشته و آن را برای بررسی به آزمایشگاه بفرستد.

درمان زگیل کف پا

 بیشتر زگیل‌های کف پا خوش‌خیم هستند و بدون درمان از بین می‌روند، با این حال، از بین رفتن ضایعه برای کودکان یک یا دو سال و برای بزرگسالان بسیار بیشتر طول می‌کشد. اگر می خواهید زودتر از شر زگیل خلاص شوید و روش های خودمراقبتی به شما کمکی نمی کند، به پزشک خود مراجعه کنید. استفاده از یک یا چند مورد از درمان های زیر می تواند سودمند باشد:

  • کرایوتراپی: کرایوتراپی یک روش درمانی است که در آن نیتروژن مایع را با استفاده از یک سواب پنبه ای به یا اسپری روی زگیل می زنند . ممکن است در حین این کار کمی درد حس کنید ولی غالبا قابل تحمل است و نیاز به بی حسی ندارد. کرایوتراپی باعث می شود زگیل شما تاول بزند و تقریباً پس از یک هفته، بافت مرده پوست کنده می شود. سرما درمانی ممکن است سیستم ایمنی شما را برای مبارزه با زگیل های ویروسی تقویت کند . ممکن است لازم باشد هر دو تا سه هفته یک بار تا زمانی که زگیل ناپدید شود برای درمان های بعدی به کلینیک مراجعه کنید . تاول، ناراحتی و تغییرات طولانی مدت در رنگ پوست (هیپو یا هایپرپیگمانتاسیون) همگی از عوارض جانبی احتمالی کرایوتراپی هستند، به ویژه برای افرادی که پوست تیره دارند.
  • داروهای لایه بردار مانند اسید سالیسیلیک . درمان‌های تجویزی زگیل قوی که حاوی اسید سالیسیلیک هستند با از بین بردن تدریجی لایه‌های زگیل عمل می‌کنند. احتمالاً پزشک شما را تشویق می کند که نسخه را طبق دستور او و با مراجعه دوره ای به مطب، مصرف کنید. ممکن است هفته ها طول بکشد تا از شر زگیل با این روش خلاص شوید.
  • کوتر کردن ضایعات: اگر اسید سالیسیلیک و داروی انجماد موثر نبودند، پزشک ممکن است زگیل را با سوزن الکتریکی استخراج یا ریشه‌کن کند. این فرآیند ممکن است دردناک باشد، بنابراین قبل از شروع، پزشک پوست شما را بی حس می کند. از آنجایی که این جراحی ممکن است اسکار بر جای بگذارد، تا زمانی که همه گزینه‌های دیگر امتحان نشده باشند، درمان رایجی برای زگیل کف پا نیست . جای زخم در پایین پا ممکن است در سال‌های آینده نیز باعث درد شود.
  • ایمونوتراپی: با تقویت سیستم ایمنی خود، می توانید از داروها یا درمان های دیگر برای مبارزه با زگیل های ویروسی استفاده کنید . پزشک شما ممکن است یک آنتی ژن یا یک ماده خارجی تزریق کند یا یک لوسیون یا محلول روی زگیل های شما بمالد.
  • لیزر درمانی: لیزر درمانی با Pulsed dye LASER رگ‌های خونی کوچک را  می سوزاند. هنگامی که بافت عفونی می میرد، زگیل در نهایت جدا می شود . این روش باید هر دو تا چهار هفته یکبار تکرار شود. پزشک به احتمال زیاد ابتدا پوست شما را بی حس می کند.
  • ایمن سازی: واکسن HPV به طور موثری برای پیشگیری از زگیل استفاده می شود، علیرغم اینکه برای مبارزه با ویروس های زگیلی که باعث زگیل کف پا می شوند طراحی نشده است .
  • اگر یکی از زگیل های کف پا پس از درمان از بین برود، اما زگیل دیگری دوباره ظاهر شود، ممکن است به این دلیل باشد که آن ناحیه دوباره در معرض HPV قرار گرفته است.

پیشگیری از زگیل کف پا

برای جلوگیری از زگیل کف پا :

  • از تماس مستقیم با ضایعات زگیلی در افراد دیگر خودداری کنید. این شامل حتی زگیل های بدن شما نیز می شود. پس از دست زدن به زگیل، دست های خود را به خوبی بشویید.
  • مطمئن شوید که پاهایتان تمیز و خشک هستند.
  • چه در دوش‌های باشگاه، چه در اتاق‌های رختکن یا بخش‌های مختلف استخر باشید، صندل یا سایر محافظ‌های پا بپوشید.
  • زگیل ها را به هیچ وجه نبرید یا خراش ندهید.

عوارض زگیل کف پا

هنگامی که زگیل کف پا درد می کند، ممکن است حتی متوجه نباشید که راه رفتن یا وضعیت معمول بدن خود را تغییر می دهید. بنابراین، ماهیچه ها یا مفاصل شما ممکن است در نتیجه این تغییر تدریجی در راه رفتن یا قدم زدن آسیب ببینند.