چرا ریزه خواری می کنیم؟
چرا ریزهخواری میکنیم؟
عبارت ریزهخواری یا «snacking» به داشتن تعداد زیادی میان وعده با مصرف غذاهای کمحجم و کم کیفیت در طی روز اشاره دارد که شخص بهصورت پراکنده و بدون هدف خاصی غذا میخورد. عموماً افراد ریزهخوار وعدههای اصلی مانند: صبحانه، ناهار و شام را حذف کرده و بهجای آن به مصرف وعدههای غذایی کوچک و خفیف روی میآورند.
دلایل روانشناختی و رفتاری ریزهخواری
1. خستگی و بیحوصلگی
تحقیقات نشان میدهد که احساس بیحوصلگی و یکنواختی در محیط کار یا زندگی میتواند منجر به افزایش تمایل به ریزهخواری شود. افرادی که در محیطهای یکنواخت فعالیت میکنند، بیشتر به خوردن تنقلات ناسالم روی میآورند .
2. استرس و احساسات منفی
بسیاری از افراد در مواجهه با استرس، اضطراب یا افسردگی به خوردن غذاهای پرکالری و شیرین روی میآورند. این نوع خوردن بهعنوان مکانیزم مقابلهای برای کاهش احساسات منفی عمل میکند .
3.دسترسی آسان به تنقلات
وجود تنقلات در دسترس، مانند قرار دادن آنها روی میز کار یا در یخچال، میتواند بدون احساس گرسنگی منجر به خوردن آنها شود. مطالعات نشان میدهد که دیدن غذا میتواند محرک قوی برای خوردن باشد، حتی در صورت عدم گرسنگی واقعی .
4.عادتهای غذایی نامنظم
خوردن وعدههای غذایی در زمانهای نامنظم میتواند منجر به نوسانات قند خون و افزایش تمایل به خوردن میانوعدههای ناسالم شود. ثبات در زمانبندی وعدههای غذایی به تنظیم هورمونهای گرسنگی کمک میکند .
5 .کمخوابی
خواب ناکافی میتواند سطح هورمونهای گرسنگی مانند گرلین را افزایش داده و منجر به افزایش اشتها و تمایل به خوردن غذاهای پرکالری شود .
راهکارهای علمی برای کنترل ریزهخواری
1. تنظیم محیط غذایی
با حذف تنقلات ناسالم از محیط و جایگزینی آنها با گزینههای سالم مانند میوهها و مغزها، میتوان تمایل به ریزهخواری را کاهش داد.
2. برنامهریزی منظم وعدههای غذایی
خوردن وعدههای غذایی در زمانهای مشخص به تنظیم قند خون و کاهش تمایل به میانوعدههای ناسالم کمک میکند.
3. افزایش آگاهی و ذهنآگاهی
تمرکز بر احساسات و افکار در هنگام تمایل به خوردن میتواند به شناسایی دلایل واقعی ریزهخواری کمک کند و از خوردن احساسی جلوگیری کند .
4. مدیریت استرس
استفاده از تکنیکهای مدیریت استرس مانند تنفس عمیق، مدیتیشن یا ورزش میتواند به کاهش تمایل به خوردن احساسی کمک کند.
5.خواب کافی
اطمینان از خواب کافی و باکیفیت به تنظیم هورمونهای گرسنگی و کاهش تمایل به ریزهخواری کمک میکند .
کمبودهای تغذیهای مرتبط با ریزهخواری (براساس مطالعات جدید)
1. کمبود پروتئین
وقتی بدن به اندازه کافی پروتئین دریافت نکنه، احساس سیری پایدار ایجاد نمیشه.
علامت: تمایل دائمی به خوردن میانوعده حتی بعد از غذا
راهکار: مصرف پروتئین کافی در هر وعده (مثل تخممرغ، مرغ، لبنیات، حبوبات)
2. کمبود منیزیم
منیزیم در تنظیم قند خون و آرامسازی سیستم عصبی نقش داره.
علامت: هوس شکلات، تنش عصبی، اضطراب خفیف
مکمل مفید: منیزیم سیترات یا بیسگلیسینات (عصرها مصرف شه)
3. کمبود کروم
کروم به بهبود عملکرد انسولین و تنظیم قند خون کمک میکنه.
علامت: تمایل به شیرینی بعد از غذا
مکمل مفید: پیکولینات کروم (Chromium Picolinate)، ۲۰۰ تا ۴۰۰ میکروگرم در روز
4. کمبود آهن
بدن برای ساخت انرژی به آهن نیاز داره. کمبود آهن با خستگی، بیحوصلگی و پرخوری احساسی همراهه.
علامت: خستگی، رنگپریدگی، ریزهخواری احساسی
مکمل: فروسسولفات یا فروسفومارات، ترجیحاً با ویتامین C
5. کمبود B کمپلکس (بهویژه B6 و B12)
ویتامینهای گروه B در تعادل خلقوخوی، متابولیسم و کنترل اشتها نقش دارن.
علامت: ولع غذایی، احساس بیحالی، استرسخوری
مکمل: B-Complex + غذاهایی مثل تخممرغ، غلات کامل، گوشت، عدس
6. کمبود روی (Zinc)
روی در تنظیم اشتها، حس چشایی و متابولیسم کربوهیدراتها نقش داره.
علامت: تمایل زیاد به غذاهای شور یا شیرین، ضعف ایمنی مکمل: زینک گلوکونات یا پیکولینات ۱۵–۳۰ میلیگرم در روز، ترجیحاً همراه غذا