تغذیه در پارکینسون؛ آنچه باید بخوریم و آنچه نباید
بایدهای تغذیه‌ای در پارکینسون:
1. مصرف غذاهای سرشار از آنتی‌اکسیدان:
میوه‌ها و سبزیجات رنگارنگ مانند توت‌ها، اسفناج، کلم بروکلی و هویج به مبارزه با استرس اکسیداتیو در مغز کمک می‌کنند.
2.افزایش مصرف فیبر و مایعات:
یبوست یکی از مشکلات رایج در پارکینسون است. مصرف غلات کامل، میوه‌ها و نوشیدن آب کافی نقش مهمی در پیشگیری از آن دارد.
3. مصرف چربی‌های مفید:
استفاده از روغن زیتون، گردو و ماهی‌های چرب مانند سالمون می‌تواند به حفظ سلامت مغز کمک کند.
4. توجه به زمان‌بندی دارو و غذا:
برخی داروهای پارکینسون (مثل لوودوپا) ممکن است با پروتئین‌ها تداخل داشته باشند. بهتر است دارو با فاصله از وعده‌های پرپروتئین مصرف شود.
نبایدهای تغذیه‌ای در پارکینسون:
1. پرهیز از غذاهای پرچرب و فرآوری‌شده:
این غذاها التهاب را افزایش می‌دهند و می‌توانند عملکرد مغز را تضعیف کنند.
2. کاهش مصرف شکر و نمک زیاد:
این ترکیبات، خطر ابتلا به مشکلات قلبی و فشار خون را افزایش می‌دهند که ممکن است وضعیت بیمار را بدتر کنند.
3.خودداری از مصرف زیاد مکمل‌ها بدون مشورت با پزشک:
مصرف بی‌رویه‌ی مکمل‌های ویتامینی ممکن است تداخل دارویی ایجاد کند یا بی‌اثر باشد.
نتیجه‌گیری:
رعایت اصول تغذیه‌ای در بیماری پارکینسون، فقط رژیم گرفتن نیست؛ بلکه یک استراتژی هوشمندانه برای کنترل علائم و بهبود عملکرد روزانه است. با مشورت پزشک و تغذیه‌درمانگر، می‌توان برنامه‌ای متناسب با شرایط هر فرد تدوین کرد تا مسیر زندگی با پارکینسون هموارتر شود.