چهاررنگ بینی

تتراکروماسی(چهاررنگ بینی)

برخی حیوانات جهاررنگ بین (تتراکرومات) هستند ولی میمیونها و انسان سه رنگ بین یا تری کرومات هستند.از نظر تئوریک چهاررنگ بین ها قادرند ده میلیون رنگ را از هم تمایز دهند این در حالی است که با سیستم سه رنگ بینی میتوان یک میلیون رنگ را تشخیص داد.

در انسان، دو ژن مسئول ساخت رنگدانه های سلول مخروطی در روی کروموزوم X وجود دارد. پیشنهاد شده است که زنان (که دو کروموزوم X دارند) می توانند دارای رنگدانه های مخروطی چندگانه باشند، شاید به عنوان تترا کروم های کامل که دارای چهار نوع همزمان سلول مخروطی است -هر نوع با یک الگوی خاص پاسخ به طول موج های مختلف .

یک مطالعه نشان داد که 2-3 درصد از زنان جهان ممکن است دارای نوع سلول مخروطی چهارم باشند که اوج حساسیت آن بین مخروط های قرمز و سبز استاندارد است، و به لحاظ نظری، افزایش قابل توجهی در تمایز رنگ می دهد.مطالعه دیگری نشان می دهد که تا 50٪ زنان و 8٪ مردان ممکن است دارای 4 عدد رنگدانه باشند و در مقایسه با تریکومات ها، تمایز رنگ افزایش یابد.

در سال 2010، پس از 20 سال مطالعه زنان با چهار نوع مخروط (تتراکرومات ناکارامد)، دکتر گابریل جردن، دانشمند عصب شناس یک زن (بانام رمزی cDa29) را یافت که می تواند رنگ های بیشتری نسبت به تریکرومات ها (افراد نرمال) را شناسایی کند، که با تتراکرومات کارامد (یا تتراکرومات واقعی)مطابقت دارد.

تغییرات در ژن های رنگدانه مخروطی در اکثر جمعیت های انسانی دیده میشود، اما شایع ترین و برجسته ترین فرم تتراکروماسی در ناقل های ژن ناهنجاری های رنگدانه های قرمز / سبز می باشد که معمولا به انواع "کور رنگی" (پروتانومالی یا دوترانومالی) طبقه بندی می شوند.

انسانها نمی توانند نورماوراء بنفش را مستقیما ببینند، زیرا عدسی چشم در محدوده طول موج 300-400 نانومتر بیشترین مقدار نور رابلوک میکند؛ طول موج کوتاه تر نیز توسط قرنیه مسدود می شود.

سلول های حساس به نور شیکیه به نورماوراء بنفش حساس هستند و افرادی که فاقد عدسی هستند (آفاکیا) نور ماوراء بنفش (تا 300 نانومتر) به عنوان آبی مایل به سفید و یا برای برخی از طول موج ها، بنفش مایل به سفید، میبینند. تتراکروماسی ممکن است بینایی را در نور کم و یا در هنگام دیدن صفحه نمایش افزایش دهد.