همه چیز در مورد ختنه
قدمت ختنه به شش هزار سال پیش برمیگردد. از آن زمان ادیان، کشورها و فرهنگ های مختلف دیدگاه های مختلفی را در مورد ختنه اتخاذ کرده اند.
نظریه های بسیاری در مورد خاستگاه ختنه پیشنهاد شده اند، از جمله به عنوان یک قربانی مذهبی، مراسم عبور، کمک به بهداشت، راهی برای تفاوت گروه های فرهنگی، و روشی برای دلسرد کردن از خودارضایی.
ختنه مزایای بالقوه متعددی دارد، از جمله پیشگیری از سرطان آلت تناسلی ، کاهش انتقال بیماری های مقاربتی از جمله عفونت ویروس نقص ایمنی انسان یا HIV ، کاهش عفونتهای مجاری ادراری و کاهش عفونتهای سر آلت تناسلی یا بالانیت و عدم ایجاد عارضه فیموزیس (تنگی و التهاب پوست سر آلت).
این ادعا که ختنه نوزادان می تواند منجر به اختلال عملکرد جنسی شود، توسط مطالعات درازمدت رد شده است.
کارسینومای آلت تناسلی (سرطان پوست سر آلت) تقریباً به طور انحصاری در مردانی ایجاد میشود که در هنگام تولد ختنه نمی شوند.
نوزادان و شیرخواران ختنه نشده مستعد به ابتلا به عفونتهای مجاری ادراری هستند. علت این موضوع تجمع باکتری در داخل پوست سرآلت است.
در مطالعات دیده شده شانس ابتلای نوزاد ختنه نشده به عفونت ادراری بیست برابر بیشتر از نوزاد ختنه شده است . به نظر میرسد این افزایش خطر ابتلا تا
حداقل پنج سالگی با بچه همراه باشد.
از هر 111 نوزادی که ختنه میشود جلوی یک مورد عفونت مجاری ادراری گرفته میشود .
اینکه ختنه باعث کاهش خطر ابتلا به عفونتهای منتقله از طریق جنسی بشود کاملا مشخص نشده است . اما مطالعات بزرگ اخیر نشان داده که تا 60 درصد در مقابل انتقال عفونت HIV اثر محافظتی دارد. مطالعات دیگر اثر محافظتی روی انتقال HPV (ویروس زگیل تناسلی ) و HSV2 (تب خال تناسلی) را نشان داده اند.
ختنه نباید در نوزادان با سایر شرایط آلت تناسلی که نیاز به اصلاح جراحی با استفاده از پوست دست نخورده دارد انجام شود. این شرایط شامل هیپوسپادیاس، انحنای آلت تناسلی، تغییر شکل هود پشتی، آلت تناسلی مدفون و موارد دیگر است.
انجمن کودکان آمریکا نظریه خود در مورد ختنه را به این صورت بیان میکند :
با وجود اینکه مزایای انجام ختنه شناخته شده است ولی در حدی نیست که به طور معمول برای همه نوزادانی که به دنیا میایند توصیه شود اما خانواده هایی که آن را انتخاب میکنند باید به روش انجام بیخطر آن دسترسی داشته باشند.
بهترین زمان انجام ختنه مشخص نشده است اما از زمان تولد تا سه ماهگی زمان مناسبی است چون به راحتی با با بیحسی موضعی قابل انجام است.
ختنه به روشهای مختلفی انجام میشود .در روش متداول(شکل بالا) پس از آزاد کردن چسبندگی های پوست از سر آلت ، پوست اضافه جدا شده و پوست باقی مانده به مخاط دور سر آلت با نخ قابل جذب بخیه میشود قبل از بخیه کردن محل های خونریزیهای کوچک باید بند آورده شود برخی با نخ بخیه و برخی با کوتر انجام میدهند( که نوع مونو پولار آن به علت احتمال ایجاد سوختگی شدید توصیه نمیشود) . برخی برای اغوا کردن والدین از کوتر به عنوان روش لیزری یاد میکنند که صحیح نیست!
از روش های دیگر ختنه با حلقه های پلاستیکی موسوم به پلاستیبل است . در این روش پس از آزاد کردن کامل پوست از چسبندگیهای سر آلت یک حلقه پلاستیکی شیاردار زیر حلقه سرآلت قرار داده شده پوست اضافه بین شیار حلقه و نخی که دور آن بسته میشود گیر افتاده و بعد از چند روز خود به خود می افتد باید در این روش در مورد جابجایی حلقه و یا احتمال عفونت به والدین توضیح داد.
هیچ کدام از روشهای انجام ختنه بر دیگری برتر نیست بیشتر به ترجیح و تسلط جراح بستگی دارد.
شایعترین عارضه ختنه خونریزی است که در یک دهم درصد از موارد دیده شده و در بچه های بزرگتر شایعتر است . در اغلب موارد خونریزیها جزیی بوده و با پانسمان فشاری بهبود میابد اما گاهی هم نیاز به سوزاندن رگ خونریزی دهنده و بخیه مجدد هست .
عفونت محل جراحی نادر بوده و با مصرف پماد آنتی بیوتیکی بعد از ختنه از آن جلوگیری میشود .
تنگی نوک مجرا که با ادرار کردن نازک و سخت مشخص میشود گاهی به دنبال ختنه ایجاد میشود که با یک بیحسی موضعی در مطب درمان آن قابل انجام است.
در مطالعات دیده شده هر چه نسبت مخاط به پوست در ختنه بیشتر باشد یعنی مخاط به اندازه کافی چیده نشود و در عوض پوست بیش از حد برداشته شود شانس ایجاد عارضه زود انزالی در بزرگسالی بیشتر است .
yun.ir/yazdanbot (ربات آموزشی واتساپی)