چطور کودک را در زمان پناه گیری آرام نگه دارم؟
چطور کودک را در زمان پناه‌گیری آرام نگه دارم؟
راهنمای عملی برای مدیریت ترس و بی‌قراری کودک در فضای محدود و پرتنش پناهگاه
در شرایط اضطراری مثل حمله هوایی یا انفجار، وقتی خانواده در یک پناهگاه یا فضای بسته جمع می‌شن، کودکان به‌دلایل مختلف دچار اضطراب، بی‌قراری یا ترس شدید می‌شن. این راهنما کمکت می‌کنه تا با چند حرکت ساده، کودک‌ات رو آرام کنی و فضا رو برایش قابل‌تحمل‌تر بسازی.
چرا بچه‌ها در پناه‌گیری مضطرب می‌شن؟
نمی‌فهمن دقیقاً چه اتفاقی افتاده
نور، صدا، شلوغی یا سکوت زیاد ممکنه ترسناک باشه
قطع روتین و حس بی‌قدرتی کودک
رفتار مضطرب والدین
راهکارهای کاربردی برای آرام‌کردن کودک
۱. بهش نقش بده تا احساس کنترل کنه
بگو: «تو الان نگهبان چراغ قوه‌ای» یا «مراقب کیف اضطراری باش»
این حس وظیفه، ذهن کودک رو از ترس منحرف می‌کنه
۲. لمس و تماس فیزیکی آرام
در آغوش گرفتن، دست گرفتن، لمس پشت یا شانه
تماس فیزیکی منظم حس امنیت رو بالا می‌بره
۳. نفس کشیدن همراه با کودک
باهاش نفس بکش: «با هم نفس عمیق بکشیم»
از بازی‌هایی مثل فوت‌کردن شمع خیالی یا بادکنک استفاده کن
۴. قصه‌گویی یا ساختن سناریو خیالی
یه داستان کوتاه بساز، حتی اگر دروغ کوچیک لازم شد
«ما الآن تو قلعه‌ی مخفی‌ایم و تو فرمانده محافظت از خانواده‌ای»
۵. سرگرمی کوچک، حتی با وسایل ساده
کشیدن نقاشی روی کاغذ، بازی با انگشت، یا شمردن اشیا اطراف
حتی یک مداد و تکه مقوا می‌تونن ذهن کودک رو آرام کنن
چیزهایی که باید ازشون پرهیز کنی:
گفتن حقیقت به‌طور ترسناک یا بدون فیلتر
عصبانی شدن از بی‌قراری یا پرسش‌های مداوم کودک
نشان دادن اضطراب یا گریه جلوی او (تا جای ممکن)
صدای بلند، تصویر خشن یا شوخی‌های ترسناک
برای نوزادان و کودکان کوچک‌تر:
تماس پوستی (بغل‌کردن یا تماس مستقیم بدن به بدن)
لالایی یا زمزمه با صداهای یکنواخت
تکان آرام در آغوش یا روی پا