احساس گناه زنده ماندن بعد از آسیب دیدن همکار، طبیعیه؟
احساس گناه زنده‌ماندن بعد از آسیب دیدن همکار، طبیعیه؟
راهنمایی برای مواجهه با احساس «بازمانده بودن» در میان بحران
اگر همکارت در جریان مأموریت آسیب دیده یا جان باخته، و تو زنده مانده‌ای، طبیعی‌ست که دچار احساس گناه یا سردرگمی شوی. این حالت به «سندروم بازمانده» (Survivor’s Guilt) معروف است.
احساس گناه پس از نجات، غیرطبیعی نیست
این حس در بین کادر درمان، نظامیان، امدادگران و خبرنگاران بحران رایج است
نشان‌دهنده انسانیت توست، نه ضعف یا گناه واقعی
احساس «کاش جای او من بودم» یا «چرا من نجات پیدا کردم؟» رایج است
چه واکنش‌هایی طبیعی هستند؟
گریه یا بی‌خوابی
دیدن مکرر صحنه در ذهن
ناتوانی در شادی یا احساس بی‌حسی
خشم یا بی‌حوصلگی غیرمنتظره
چطور با این احساس کنار بیایم؟
از سرزنش خودت بپرهیز؛ در شرایط بحرانی، کنترل از دست همه خارج است
برای همکارت دعا یا یادبود درونی بساز، نه خودت را مجازات کن
اگر ممکن است، با خانواده یا دوستانش ابراز همدردی کن، نه احساس گناه
تمرین ذهنی روزانه:
هر روز ۱ چیز بنویس که با بودن تو، به دیگران کمک شده
با خودت بگو: «من اگر زنده‌ام، می‌تونم ادامه مسیر رو بسازم»
چند دقیقه مدیتیشن یا سکوت آگاهانه داشته باش
اگر احساسات شدید شدند:
اگر احساس گناه با افسردگی یا افکار آزاردهنده همراه شد، کمک تخصصی بگیر
صحبت با مشاور می‌تونه به درک و تخلیه این فشار روانی کمک کنه