برخی علائم ایدز

بیماری ایدز می تواند علائم اولیه خود را در دهان بروز دهد که توجه به آنها در تشخیص به موقع این بیماری موثر است . هر چند افراد آلوده به ویروس HIV ممکن است از آلودگی خود به این ویروس بی اطلاع باشند ، ولی دوره نهفته این بیماری ، در بعضی افراد می تواند علائم دهانی خاصی داشته باشد.

علایم بیماری ایدز به صورت عفونت های قارچی با ایجاد خطوط سفید در کناره زبان ، آفت های متعدد ، تبخال های مزمن و طولانی مدت ظاهر می شود که فرد با مشاهده این علائم می بایست به متخصص بیماریهای دهان مراجعه کند.

پس از ورود ویروس HIV به بدن فرد، بتدریج قدرت دفاع بدن وی ضعیف شده و در برابر انواع بیماری ها و عفونت ها آسیب پذیر می شود.

با کاهش قدرت سیستم دفاعی و به مرور زمان، بدن آماده ابتلا به عفونت ها و سرطان هایی می شود که به طور معمول در مردم عادی دیده نمی شوند.

این بیماری ها به صورت بیماری های ریوی، اسهال های شدید و مزمن، تب های طولانی، کاهش وزن، اختلالات شخصیتی، بیماری های مغزی و پوستی خود را نشان می دهند که درنهایت منجر به مرگ فرد مبتلا خواهد شد.

 از نشانه های اولیه ورود ویروس HIV به بدن می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1. سردرد
2. تب
3. خستگی
4. تورم غدد لنفاوی
5. کهیر
6. درد عضلات و مفاصل
7. گلو درد

این علائم ممکن است چند روز تا چند هفته به طول بیانجامد. جالب است بدانید در این دوره تست‌های HIV نیز قادر به تشخیص بیماری نیستند. این در حالی است که فرد در این مرحله، ناقل بیماری محسوب شده و ویروس را به بدن افراد انتقال می‌دهد. از طرفی، افراد ممکن است 10 سال ناقل ویروس اچ آی وی باشند و  هیچ علائمی از خود نشان ندهند.

علائم مراحل مختلف بیماری ایدز در مردان چیست ؟

اگر شما فکر می کنید که افراد مبتلا به ایدز از چند فرسخی قیافشون داد میزنه ، سخت در اشتباه هستید !

بیماری ایدز یک بیماری ویروسی پیشرفته هستش که در اکثر موارد فرد مبتلا از بیمار بودن خودش خبر نداره .

علایم و نشانه های بیماری ایدز در مردان بطرق مختلفی مشخص می شه که از بیماریی شبیه به انفلوانزا گرفته تا زوال عقل ، کاهش وزن و کسلی و بی حالی رو می توان به عنوان علائم اولیه بیماری ایدز نام برد .

البته فرد مبتلا به HIV ممکن است که مدت زیادی بدون اینکه متوجه شود ، بی هیچ نشانه و علامتی با بیماری ایدز زندگی کند .

برای اینکه بتوانید خود را در برابر ایدز محافظت کنید، لازم است که از راههای انتفال HIV آگاهی پیدا کنید. این اطلاعات برای سلامتی شما و دیگران بسیار مهم و با ارزش است. بیماری ایدز ٬ مسری و بسیار خطرناک است و در تمام جهان وجود دارد. برای درمان قطعی ایدز هیچ دارو و یا واکسنی وجود ندارد.  

با توجه به این که راه های انتقال عمدتاً با رفتار انسان مرتبط هستند، آموزش به منظور ترویج رفتارهای ایمن، نقش اساسی دارد. هدف آموزش در این بیماری به طور عمده بر تغییر رفتارهای مخاطره آمیز، کاهش خطر تماس و انتقال، کاهش اضطراب روانی-اجتماعی و کمک به بیماران برای تطابق با مراقبت های مورد نیاز معطوف می باشد. با توجه به وجود خطر بالقوه برای همه ی آحاد جامعه، ضروری است آموزش به صورت فراگیر انجام شود.

تماس جنسی محافظت نشده

عمده موارد عفونت اچ آی وی در سراسر دنیا (تقریبا ٧٥ درصد) در نتیجه رابطه جنسی محافظت نشده است. هرفعالیت جنسی که اجازه دهد مایع منی (همچنین شامل مایعی که قبل ازمنی خارج می شود) و اسپرم وترشحات واژن یا خون (شامل خون قاعدگی) ازفرد دارای عفونت به جریان خون فرد دیگری وارد شود می تواند اچ آی وی و سایر عفونت های منتقل شونده از راه جنسی را منتشرکند.

مسیر ورود این مایعات بدن به جریان خون فرد دیگر میتواند از این راه ها باشد:

1. لایه پوشاننده ی (مخاط) واژن و کانال مقعدی
2. منفذ سر آلت تناسلی مردان
3. گسستگی درسطح پوست مانند بریدگی یا خراش یا التهاب وخون ریزی لثه یا زخم یا جراحت باز

هر عمل جنسی محافظت نشده با فرد مبتلا به ایدز که بدون استفاده از کاندوم است شریک مبتلا نشده را در خطر ابتلای اچ ای وی قرار می دهد.

میزان خطر می تواند با عوامل زیر مشخص شود:

1. وجود سایر عفونت های آمیزش
2. جنس و سن شریک جنسی مبتلا نشده
3. نوع عمل جنسی انجام شده
4. مرحله بیماری در شریک مبتلا شده
5. بیماری زایی سوش اچ آی وی در هر مورد

 آیا HIV از طریق رابطه جنسی دهانی منتقل میگردد؟

انتقال HIV در طی رابطه جنسی دهانی برای هر دو فرد فاعل و مفعول با احتمال کم وجود دارد.

احتمال انتقال از فرد مفعول HIV مثبت به فاعل سالم در صورتی امکانپذیر است که فاعل در تماس با ترشحات جنسی (مایع منی یاترشحات واژن) یا خون (خون عادت ماهانه یا زخمی در ناحیه تناسلی یا مقعدی) مفعول به بریدگی - زخم یا جراحت یا منطقه ملتهبی در دهان یا گلوی فرد فاعل برسد.

پوشش دهان و گلو در برابر عفونتهای ویروسی همانند ایدز  بسیار مقاوم است و اگر فرد سالم باشد امکان انتقال محتمل نیست. بعلاوه امکان انتقال از مفعول HIV مثبت به فاعل سالم، در طی رابطه جنسی دهانی، خیلی کم است دلیل آن هم این است که میزان HIV موجود در بزاق دهان بسیار بسیار کم است و به اندازه ای نیست که منجر به آلودگی فرد مقابل گردد. تنها خطر در این حالت ممکن است بخاطر وجود زخم خونریزی دهنده یا لثه خونریزی دهنده در فرد مبتلا به ایدز باشد که خون را به مخاط دستگاه تناسلی یا مقعدی و یا زخم و جراحتی که ممکن است فرد سالم مقابل داشته باشد، منتقل کند.

ریسک انتقال ایدز از فرد آلوده از طریق رابطه جنسی دهانی بسیار کمتر از ریسک آن در طی Anal یا Vaginal است. تعیین دقیق میزان ریسک انتقال ایدز در نتیجه رابطه جنسی دهانی بسیار مشکل است چراکه اکثر افرادی که رابطه جنسی دارند تنها منحصر به رابطه جنسی دهانی نمی شود و فرمهای دیگر رابطه جنسی (آنال یا واژینال) را هم شامل می شود بنابراین تعیین اینکه انتقال HIV از طریق رابطه جنسی دهانی بوده یا فرمهای دیگر رابطه جنسی، بسیار مشکل است.

نهایتا اینکه عوامل متعددی ریسک انتقال ایدز از طریق رابطه جنسی دهانی را افزایش می دهند منجمله زخمها و جراحات دهانی- خونریزی لثه - زخمهای تناسلی - سوراخ کردن دهان (oral piercing) و حضور همزمان دیگر بیماریهای جنسی.